Ey insan!

Serin ve ürpertici başakların iç gıdıklayan saçları
alnına değmiyorsa,
Demir pençe tırnakların, kanayan toprağın etini deşmiyorsa,
Kanatları altında bir yerden bir yere
Ölüm ve hayat taşıyan kuşlar
Zihnin karanlık odalarını aşıp
Yüreğinin sonsuz pınarlarına konmuyorsa,
Papatyaların gölgesi altındaki
Gözlerin,
kuduz gecenin rahminden
kan kırmızısı doğan güneşin
Bir baba şefkatiyle
toprağın yüzünü okşadığını göremez!

NOT: Eser sahibinin bilgileri yarışma tamamlandıktan sonra eklenecektir.