Haberler

Beyaz ve Siyah

Kırların serinliğinde bir baharın
Kıyısında duruyorum;
Yeşil örtü üstünde şirin çiçeklere bezeli ağaçlar,
Sonsuz gökyüzünün maviliğinde,
Uçuşan özgürlük.
Yüreğimde yankılanan serçe çağrısı,
Burnumda tüten toprak kokusu,
Huzuru fısıldayan rüzgar esintisi.
Serpilmiş yapraklar..
Dans figürlerini sergileyen,
Narin kelebekler..
Doğanın ihtişamı, çocuksu mutluluğum.
Her adımımda yeşeren bir umut,
Her nefesimde yeni bir yaşam…

Lakin;

Başka bir diyarda,
Dar odalarda sıkışmış kaderim.
Zincir misali koltukta,
Prangaya vurulmuş bedenim.
Mahzun bakışlar, mahkum hayatlar,
Solgun suratlar,
Yansımış çehreme.
Hemen yanı başımda,
Özgürlüğe çağırırken pencere;
Dosyada gizlenmiş acı keder,
Pusmuş, beni bekler.
Ekran başında süzülen yorgun gözlerim;
Soğuk duvarda asılı,
Silinmiş tuvale ilişirken,
“Haksızlık” çığlıkları arasında,
Yitiyor hayallerim.

Adalet diye diye…
Özgürlüğe, gökyüzüne, maviye, yeşile,
Özlemle,
Gençliğim kayıp gidiyor ellerimden,
Bitiyor ömrüm perde perde…

 

NOT: Eser sahibinin bilgileri yarışma tamamlandıktan sonra eklenecektir.

Hakkında Mustafa POLAT

Kontrol Et

Adalet 2

Bir an adalet kalksa yeryüzünde, Yaşanmaz Dünya üzerinde Şuurlu şuursuz her varlık Rengini bulur adalet …

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir