Gülünce sen
Gamzenden saçılan
Güllere doyar yeryüzü
Pembeye döner
Hayatın en acımasız yüzü
O zaman kalmaz kekemenin söze
Sağırın sese bir ihtiyacı
Bu gönül yokluk çeker de
Yokluğunu çekemez gülüm
Sen yoksan
İşte o zaman kara bir bulut gibi
Üzerime üzerime çöker hayat
Tadı tuzu kalmaz aldığım nefesin
Altından da olsa girdiğim bu kafesin
Yalnızlığın hıçkırıkları tutar beni
Bir öğlen selası yutar beni
Sen yoksan . . .
NOT: Eser sahibinin bilgileri yarışma tamamlandıktan sonra eklenecektir.